Vertellen
Hanzefestival Kampen: De Alchemist
2017
Een voorstelling geinspireerd op De Alchemist van Paolo Coelho. Ik wilde een voorstelling regisseren die indirect volledig over mijn levenspad ging. Het plot was een perfect metafoor. De samenwerking met Grace van Dorsten (singer/songwriter van het Artez Conservatorium Zwolle) en Lotte Kok (spoken word/ dichteres) vulden naadloos aan. De boodschap van het verhaal zat verweven in ons maakproces, wat het extra liet leven binnen ons en daarmee het publiek. Ook op Zwolle Unlimited 2017 gespeeld. |
Zwolle Unlimited
Winterwoorden
De Bazuin Groningen
Waterval Vertelfestival
2012, 2013, 2014.
Een Zwols vertelfestival waar internationale vertellers samenkomen. Ik speel hier elk jaar, het is nu onderdeel van Zwolle Unlimited wat buiten vertellen om meer culturele activiteiten biedt.
Dit festival is de basis geweest van mijn vertelcarriere en de Verhalenboot is mijn basisplek gebleven.
Elk jaar een ander thema, en andere verhalen. Zoals op de foto rechts te zien, was ik het gezicht van het festival in 2014 met een Russisch volksverhaal. Een verhaal wat ik nog vele keren heb mogen spelen onder begeleiding van een violist.
Sprookjesdriedaagse Odeon
2012, 2013, 2014
Dit evenement vind altijd plaats in Odeon te Zwolle. Het is een minifestival met als thema Sprookjes, en het is voornamelijk voor kleine kinderen. Er spelen grote voorstelling maar ook kleine. Er wordt geschminkt, gedanst, getekend, geknutseld. Ons vertelteam van de verhalenboot speelt korte voorstellingen waarin kinderen zelf mee kunnen spelen, verkleed en geschminkt als één van de dwergen. |
Verhalenfestival Amsterdam
VerhalenBazaar Rotterdam
2014, 2015, 2016
Een kinderfestival in Rotterdam. Een groot feest van bellenblazen, zingen, eten, en natuurlijk: verhalen. Ik ben er elk jaar met plezier heen gegaan; weer of geen weer, de sfeer was nooit afwezig. Helaas heeft de organisatie besloten op een nieuw project te richten en het festival achter zich te laten. |
Sprookjesfestival Odeon
International Storytelling Festival Amsterdam
2013
Ik was uitggenodigd om op dit festival een workshopte komen volgen van Eric Borrias, en in de avond een verhaal te vertellen in een Yurt. Er vloeide heerlijke wijn, er was geweldig gekookt en er waren prachtige mensen om mee te praten. Ik heb veel gesprekken gehad met mensen met verschillende nationaliteiten; van Noorwegen tot Engeland tot Canada en Frankrijk en ben hier geïnspireerd om rondreizend verteller te worden. |
Stadsfestival Zwolle
2012, 2013
Een festival dat cultuur naar de mens brengt. Ik heb meerdere keren in de Sassenpoort verteld. Dit is de oude toegangspoort tot Zwolle. Een nostalgie die samenvloeide met mijn verhaal. Het verhaal van de Stukgedanste schoentjes voerde ik uit op de Verhalenboot, opgevolgd door een dansvoorstelling van Vuur&Vlam. |
Theater
Taart met T(hee)
2014
Ik, Marieke Braaksma, Marieke Koolhaas en Eva Löbker hebben dit stuk in samenwerking met Els van der Jagt gemaakt. Het is een kleutervoorstelling, gericht op groep 2, of kinderen met eenzelfde leerniveau. We hebben de voorstelling ongeveer 20 keer gespeeld. Soms was dit voor 80 kinderen tegelijk, soms voor maar 7. Dit hing heel erg af van de scholen en hun methodes. We hebben ook voor speciaal onderwijs gespeeld, voor mensen die fysiek veel ouder waren, of die lichamelijk beperkt waren. Het mooitste aan dit project was de herkenning, het enthousiasme van de kinderen, en vooral, hun lach. Het was een intensief project dat een maand bestreek, waarvan we 2 weken lang op tournee zijn geweest. De rest van de tijd hebben we continu gemaakt. Geschreven, geschrapt, getekend, gespeeld.... Kill your darlings was wel een kernwoord. Uiteindelijk waren we apetrots. Het werd een voorstelling die aansloot op het thema van de kinderboekenweek: FEEST. We hebben veel gewerkt met het alfabet. De kinderen vonden het prachtig, en de juffen gebruikten het als basismateriaal voor hun vervolglessen. |
Vuurol
2014
Een weekend in de bossen. Zonder veel repetitie, hebben we voornamelijk op de eerste speeldag zelf deze installatie uit gewerkt. De kleding hadden we, de humor ook, maar dan hield het ook wel op. We gingen wat gekke loopjes uit proberen en daar kwamen de gekke ambtenaarsvrouwtjes uit. We stelden wat 'omgangsregels' op, waar wij ons publiek op zouden wijzen. Als verassing verstopten we ons in de bosjes. We hebben veel verbazing gezien, veel gelach, verlegenheid, nonchalance, en alertheid opgeroepen. Ik heb ook nog nooit zoveel rotzooi in mijn sokken gehad. Het regende soms, maar dat weerhield de mensen er niet van om even te blijven staan, terwijl wij ze gewapend met pen, papier en een varen belaagden. Het was heftig om uit mijn comfort zone te komen. Ik was altijd gewend om op een podium mijn ding te doen, waar publiek niet weg kan lopen als ze het toch niet zo interesseert. Hier liepen mensen soms stug door, we werden soms zelfs uitgelachen. Vaak door mensen die het te eng vonden, te indringend. Maar toch. Aan het einde van het weekend durfde ik in mijn eentje naar mensen toe te stappen en erin te geloven dat ik ook wel grappig ben. |
Tweetakt
2014
Utrecht. Onze klas, EDU1 op de Hogeschool voor de Kunsten, werd in tweetallen ingedeeld. Ik zat samen met Sigrid Braam, en wij kregen groep 8 toegewezen. Met de helft van deze klas zouden wij aan de slag gaan. In 2 workshops hebben wij deze leerlingen een dans geleerd. Ik was op dat moment vrij overspannen door een privé situatie, maar het getuigde wel van ons doorzettingsvermogen, power, en wat voor goed team wij waren. Ik was de losheid en fun, zij was de structuur. Ik heb geleerd dat structuur veel bijdraagt aan de veiligheid van de groep, waardoor het plezier goed is afgekaderd en er productiever kan worden gewerkt. Aan het einde van de workshops hebben we met de rest van onze klas en deze basisschool het theaterfetival Tweetakt geopend. Het was meer chaos dan we hadden gehoopt, ze hadden minder lichaamsbewustzijn dan handig was geweest, maar het was heerlijk. Na hun dans ontplofte er een kanon vol veren, en renden alle kinderen door elkaar om veren te sparen. Wat een schatjes. |